Rozdział 68

*Narrator*

Kat roztrzęsiona wybiegła z tarasu.Poszła do salonu,do chłopaków,nic im jednak nie mówiła,po prostu z nimi siedziała,nic więcej.Jednak długo z nimi nie posiedziała.Po chwili wybiegła do łazienki.Poczuła mdłości.Zwymiotowała.Nathan zgodził się bez wahania,aby została na noc.Zaprowadził ją do pokoju,w którym spędziła swoją pierwszą noc w jego domu.To,według pogróżek,miałaby być ostatnia.Od razu położyła się spać,starała się nie myśleć o tym co mogłoby stać się jutrzejszego dnia.Zasnęła.

 

Gdy tylko Kat położyła się,Nathan wykorzystał okazję i poprosił Toma o rozmowę w cztery oczy.Poszli do pokoju na pierwszym piętrze.Nathan zamknął za sobą mahoniowe drzwi.

-To o czym stary chciałeś pogadać?-zaczął Tom denerwujący się ciszą,która nastała

-A jak myślisz? I raczej spytałbym o kim

-Czyżby chodziło o Kat?-spytał Tom z ledwo wyczuwalną ironią w głosie

-Bingo.Wiem jak na nią patrzysz.Widzę wszystko.Dalej ją kochasz,prawda?

-I tak i nie.Ona nie odwzajemnia tego uczucia,mam wrażenie,że to ty w dalszym ciągu odgrywasz najważniejszą rolę w jej życiu,spośród mężczyzn

-Sądzisz,że do mnie wróci?

-Po tym co zrobiłeś? Nie

-A co takiego zrobiłem,znowu?

-Nie pamiętasz,jak na samym początku ją zdradzałeś,jak kochałeś się z innymi? Nie pamiętasz o tym? Myślałeś,że nie wiem?

-To było tylko dwa razy...

-Dla ciebie to tylko...

-Skoro taki jesteś i ją kochasz,to dlaczego nie powiedziałeś jej o wszystkim? Co?

-Bo wiedziałem jak bardzo cię kocha.Liczyłem też,że sam się do wszystkiego przyznasz.Pomyliłem się.Jesteś tchórzem,pieprzonym tchórzem.

-Licz się ze słowami!-w oczach Nathana pojawiły się jakby błyskawice,które zwiastowały burzę

-A dzisiaj co brałeś,może tym razem ecstasy? Przyznaj się,normalnie taki nie jesteś

Z każdym kolejnym słowem Toma w Nathanie wzbierała się złość,a nawet i nienawiść.W pewnym momencie nie wytrzymał.Emocje wzięły górę.Serce zdominowało rozum.Nath wziął zamach.Uderzył Toma w twarz.Uderzenie było na tyle mocne,że z jego dolnej wargi zaczęła lać się krew.Zaczęli się bić.Rozdzielił ich dopiero Siva z Madison,którzy właśnie wrócili...

 

Kat obudził budzik zwiastujący godzinę 7.00.Wstała.Podeszła do szafy,do której już przyklejona była karteczka Gotowa na ostatni dzień zasranego życia? Dziś za wszystko zapłacisz.Wystraszona?Słusznie.

________________________________

Dziś znalazłam chwilę,tak więc napisałam,ale krótki,ale jest ;) Jak się podoba pierwszy rozdział w narracji trzecio- osobowej?Mam nadzieję,że jeszcze chociaż jeden uda mi się napisać przed końcem czerwca,jeśli nie to następny gdzieś w sierpniu,bo wyjeżdżam.

Niestety zaległości z wieloma blogami jeszcze nie nadrobiłam,wiem,nigdy mi tego nie wybaczycie ;/