Rozdział 33

No skoro chcieli to mimo iż niechętnie poszłam z nimi do kościoła,jednak to co tam się działo przeszło moje najśmielsze oczekiwania.Trafiliśmy na jakieś rekolekcje gimnazjalistów(ale wiosną?).Nie to mnie jeszcze aż tak nie zdziwiło.Usiedliśmy elegancko z tyłu i słuchaliśmy,było muszę przyznać nawet ciekawie,aż do pewnego momentu.Do momentu w którym ksiądz powiedział "Teraz na tych medalikach odpawie egzorcyzm".I wtedy te oszołomy oszaleli zaczęli drzeć się na całe gardło "Egzorcyzmy Emily Rose,uciekamy".No taki wstyd.Zaczęli biegać po całym kościele aż Max zajebał głową w konfesjonał i zemdlał,ale Nathan ochlapał go wodą święconą i od razu mu się lepiej zrobiło.W sumie złego diabli nie biorą.Ksiądz nam zwrócił uwagę to się trochę uspokoili,ale potem młodzież poszła po te medaliki,to oczywiście oni nie mogli być gorsi też poszli,tyle że Nathan medalik dostał a reszcie ksiądz przywalił taką wielką świecą po łbach.Myślałam,że zejde tam.Potem poszliśmy do domu.Wszyscy rozsiedli się na kanapie ale mi to nikt miejsca nie ustąpił,tacy z nich dżentelmeni.Po chwili Nath zszedł a nie raczej został zrzucony z kanapy to usiadłam,potem Nathan przyszedł z hamburgerem w ręku,dodam tylko że tego hamburgera Max zrobił sobie przed wyjściem,a wiadomo,że Max jeśli chodzi o jedzenie bywa ostateczny.W Maxie zbierała się złość,wstał,chwycił pierwszy przedmiot jaki wpadł mu w ręce,a był to czajnik.Popatrzył,odłożył go i złapał za nożyczki.Nathan wiedział co się szykuje,Zaczął biegać po całym domu,przy okazji demolując go nieco,a nie przepraszam on tylko zmieniał wystrój wnętrza
-Stój,bo ci utne-Nathan stanął (skojarzenia ^^ )zatrzymał się
-Co mi utniesz?
-No grzywkę!!!A ty co pomyślałeś??!!
-Uspokójcie się,nikt nikomu nie będzie niczego ucinał,zrozumiano?
Zadzwonił mój telefon,to ze szpitala,że mam zgłosić się po wyniki,tak też zrobiłam,mimo że zostawienie ich samych mogło wiązać się z konsekwencjami
-Jak nazwisko?-pytała kobieta w recepcji
-McCoy-powiedziałam a po chwili otrzymałam kopertę z wynikami

*Opowiada Nathan*

Obudziłem się,przeciągnąłem,chciałem pocałować Kat na powitanie a tu co wymiana śliny z kopertą."Pokaż kotku co masz w środku"-mówiłem sam do siebie,znaczy do koperty.Otworzyłem a tam niespodzianka-list,no kto by się spodziewał.Zacząłem czytać
"Przepraszam,nie chce być dla was ciężarem a zwłaszcza teraz.Nie szukaj,nie dzwoń,zapomnij,przepraszam za to wszystko,za to że tak wywróciłam do góry nogami twoje idealnie ułożone jak twoja grzywka życie,przepraszam
Kocham Cię ale to już długo nie potrwa...           Kat"
Co to niby miała oznaczać?Wczoraj było jeszcze wszystko dobrze,a tu co?Nagle zadzwonił dzwonek do drzwi,poszedłem otworzyć...


_____________
Za beznadziejność przepraszam...Ciekawa jestem czy kiedyś dobijecie do 10 komentarzy hah sie rozmarzyłam,ale i tak dziękuje że to czytacie,chociaż wam się dziwie,że wam się to podoba...